Rozdział 11

Kai

Gdy zobaczyłem, że D.O otwiera usta.

-Nie chcesz nie mów-nie chciałem by myślał, że tylko dlatego tu z nim siedzę.

Jak zobaczyłem jego kolejne łzy spanikowałem.

-Zrobiłem coś, nie tak?

Zamiast odpowiedzieć oparł głowę na moim ramieniu. Po chwili nasze spojrzenia się skrzyżowały i zacząłem wycierać mu policzki z łez.

-Zostańmy ta chwilę-powiedział cicho.

Luhan

-Dlaczego mi to robisz?

"Dlaczego?! Ponieważ nie chce by Chan pozostał kolejny raz zraniony..."-pomyślałem schodząc na dół po schodach.

Wiedziałem jeżeli Chan, D.O, Kai i reszta się o tym dowiedzą znienawidzą mnie, dlatego miałem na dzieje, że chłopak zniknie z sensownym powodem, ale miałem też nadzieje, że ONI to zrozumieją.

ChanYeol

Stałem i patrzyłem na parę przyjaciół tkwiącą w uścisku. Byłem na tyle oddalony od nich by mnie nie widzieli. Spojrzałem na wiadomość od Kai'a.

Jestem z D.O w parku.

Wziąłem głęboki oddech i zacząłem wstukiwać tekst, który po chwili wysłałem. Po czym odwróciłem się na pięcie i poszedłem w stronę wyjścia z parku.

Kai

Nagle mój telefon zaczął wibrować. Kiedy odblokowałem urządzenie i od razu zobaczyłem wiadomość.

Od: Channie

Dbaj o niego...

Niech będzie twoim szczęściem.

Ja muszę jeszcze swoje poszukać.

"Nie będziesz musiał daleko szukać, Channie"-pomyślałem spoglądając na chłopaka wtulony we mnie.

Chłopak jak na znak podniósł swoją głowę, a na jego twarzy pojawił się uśmiech, który po chwili odwzajemniłem.