Rozdział 13

Siedziałem w kuchni, grzebiąc w swoich płatkach i rozmyślając nad sytuacją, w której się znalazłem. Gdy do pomieszczenia weszła mama, spoglądając na mnie, już otwierała usta by coś powiedzieć, ale byłem szybszy:

-Jest ciągle możliwość, żeby przyjęła tą ofertę pracy w Londynie?

-Tak-odparła zdziwiona.-Stało się coś?

-Nie... Po prostu zmieniłem zdanie-uśmiechnąłem się blado do kobiety.

"Raczej ktoś pomógł mi ją zmienić"-pomyślałem.

Szatynka od razu pobiegła do salonu by wykonać telefon.

-Ech... może tam uda się zacząć wszystko od nowa-mruknąłem do siebie.

Po paru minutach kobieta stanęła tam, gdzie stał wcześniej.

-Za tydzień mam się pojawić u nich w biurze.

-Czyli rozumiem, że się pakujemy.

Skinęła potwierdzająco głową.

-Dziękuje-powiedziała po czym wyszła z pomieszczenia.

"Przynajmniej ty będziesz szczęśliwa"-pomyślałem odkładając miskę do zlewu i kierując się w stronę pokoju.